هر چند که ایران در تولید گل و گیاهان زینتی مزیت‌های فراوانی دارد، ولی چالش‌ها و نارسایی‌هایی مانند نوسان فصلی قیمت‌ها، نقص اطلاعات بازار، ناکارایی شبکه‌ی بازاریابی و سرانجام نبود تعادل عرضه و تقاضا و ضایعات زیاد، بر بازار سنتی این محصولات حاکم است. در این مطالعه به مقایسه‌ی این بازار با شرایط حضور بازار حراج گل پرداخته شده است. در این راستا، گل رز شاخه‌بریده و استان اصفهان به ترتیب به عنوان محصول و منطقه‌ی مطالعه انتخاب شد. نمونه‌ی مورد مطالعه در برگیرنده‌ی عوامل گوناگون بازاریابی شامل تولیدکننده، واسطه‌ها، عمده‌فروش و خرده‌فروش بود که اطلاعات آن‌ها در طول سال 1387 جمع‌آوری شد. هم‌چنین، اطلاعات مرتبط با بازار حراج گل به دلیل نبود این گونه بازارها برای گل و گیاه در داخل کشور، بر اساس تجارب جهانی به دست آمده از تشکیل این بازار و تطبیق این شرایط با وضعیت جاری بازار داخلی، شبیه‌سازی و در پایان،‌ قیمت‌های پیش‌نهادی گل رز در این بازار، براساس قواعد تیوری‌های بازی در بازارهای حراج هلندی برآورد شد. برای مقایسه‌ی دو بازار سنتی و حراج گل رز، از معیارهای اقتصادی و بازاریابی استفاده شد که مهم‌ترین آن‌ها حاشیه و کارایی بازاریابی بود. نتایج مطالعه نشان داد که با تبدیل بازار سنتی به بازار حراج گل، کل حاشیه‌ی سود عوامل بازاریابی به میزان معناداری افزایش خواهد یافت و معیارهای بازاریابی اصلاح می‌‌شود. پیش‌بینی می‌‌شود که اصلاح این معیارها با طراحی بازار حراج برای دیگر انواع گل و نقاط مختلف کشور، منافع بیش‌تری را به هم‌راه داشته باشد. در این خصوص، سرمایه‌گذاری در بازارهای حراج نه تنها برای گل رز شاخه‌بریده بلکه برای تمامی انواع گل‌ها توسط ارگان‌های دولتی و بخش خصوصی توصیه می‌شود. به این ترتیب، ایران خواهد توانست موقعیت تجاری خود را در بازار جهانی گل و گیاهان زینتی ارتقا دهد.

کپک خاکستری، ناشی از قارچ botrytis cinerea ، یکی از بیماری های مهم گل بریده رز در گلخانه های ایران است. به منظور بررسی تأثیر غلظت های مختلف پتاسیم و کلسیم در محلول غذایی بر حساسیت گل بریده رز به این بیماری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل غلظت پتاسیم و کلسیم در محلول غذایی در چهار تکرار در گلخانه آب‏کشت مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد از سال 1386 به مدت یک سال انجام شد. سطوح پتاسیم شامل 0/1، 0/5 و 0/10 میلی‏مولار و سطوح کلسیم شامل 6/1 و 8/4 میلی‏مولار بود. در طول دو دوره گل دهی متوالی مایه زنی گل های رز برداشت شده با سوسپانسیون 104 اسپور در میلی لیتر جدایه b. cinerea انجام شد و پس از آن اندازه‏گیری حساسیت گل ها به کپک خاکستری صورت گرفت. نتایج نشان داد کاربرد پتاسیم در محلول غذایی به مقدار 0/10 میلی مولار منجر به افزایش معنی دار (01/0 p <) شدت بیماری کپک خاکستری گل رز (4/30 درصد/ روز) در مقایسه با سطوح 0/1 میلی مولار (8/24 درصد/ روز) و 0/5 میلی مولار (2/26 درصد/ روز) آن شد که این مسأله به دلیل کاهش غلظت کلسیم گلبرگ ها بود. هم بستگی مثبتی بین نسبت پتاسیم به مجموع کاتیون های موجود در محلول غذایی و میزان بیماری (*94/0r =) دیده شد. هم چنین با افزایش میزان کلسیم در محلول غذایی از 6/1 به 8/4 میلی مولار، شدت بیماری از 6/29 به 6/24 درصد/ روز کاهش یافت (01/0 p <). بنابراین کاربرد متعادل پتاسیم و کلسیم در محلول های غذایی (به ترتیب 0/5 و 8/4 میلی مولار) برای تولید گل رز در شرایط آب‏کشت برای جلوگیری از اثرات ناهمسازی بین آنها و کاهش خسارت بیماری کپک خاکستری گل رز توصیه می شود.

در این پژوهش، تأثیر آسکوربیک اسید در کنترل پراکسیده شدن لیپید­ها و به تأخیر انداختن پیری گلهای رز رقم رویال کلاس ارزیابی گردید. گلها به مدت 12 ساعت با آسکوربیک اسید 100 پی پی ام تیمار شدند. از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. صفاتی چون عمر ماندگاری، وزن تر، جذب آب، پراکسیده شدن لیپید­ها، میزان آنتوسیانین، فنل کل و پروتئین کل در مرحله غنچه، باز شدن کامل و پیری گلها اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج جذب آب، وزن تر و ماندگاری در گلهای تیمار شده با آسکوربیک اسید نسبت به شاهد افزایش یافت. میزان پروتئین، آنتوسیانین و فنل کل به تدریج با پیر شدن گلها کاهش پیدا کرد. اما تیمار با آسکوربیک اسید در مقایسه با شاهد مانع از کاهش شدید این ترکیبات در ضمن پیری گردید. میزان پراکسیداسیون لیپید­ها با پیری گلها افزایش یافت. آسکوربیک اسید با جلوگیری از افزایش پراکسیده شدن لیپیدها پیری را در گلهای رز به تأخیر انداخت. در مجموع، آسکوربیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدان ممکن است با سم زدایی رادیکالهای آزاد اکسیژن پیری را به تأخیر اندازد.

این آزمایش روی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘ردنائومی’ و ‘آوالانج’ با طول 40 سانتی متر، به مدت 18 ساعت بصورت تیمار کوتاه مدت(پالسینگ) بر پایه آزمایش کاملاً تصادفی با 5 تیمار شیمیایی: ساکارز + هیدروکسی کوئینولین سولفات (suc+hqs) ، ساکارز+ هیدروکسی کوئینولین سولفات+ سالسیلیک اسید(suc+hqs+sa)، ساکارز+ هیدروکسی کوئینولین سولفات+ آسکوربیک اسید (suc+hqs+asa) ، ساکارز + هیدروکسی کوئینولین سولفات+ سالسیلیک اسید+ آسکوربیک اسید(suc+hqs+sa+asa) در 3 تکرار در داخل بطری ها، انجام گرفتند. صفات مورفولوژی مانند ماندگاری، تغییرات جذب آب، وزن تر، قطر گل و صفات فیزیولوژی مانند پروتئین کل و میزان پرولین مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار با suc+hqs+sa بیشترین تأثیر بر ماندگاری در رقم ‘آوالانج’ را داشت. بر عکس تیمار شاهد نیز کمترین ماندگاری را داشت. همچنین نتایج نشان داد که ترکیب تیماری suc+hqs+sa+asa پیری گل های رز رقم ‘ردنائومی’ را به تأخیر انداخته و میزان جذب آب، وزن تر و قطرگل را افزایش می دهد برعکس در رقم ‘آوالانج’ ، تیمار suc+hqs+asa میزان جذب آب، وزن تر و قطرگل را افزایش می دهد. نتایج بدست آمده نشان می دهد میزان پروتئین کل در رقم ‘ردنائومی’ تحت تیمار suc+hqs+asa و محتوی پرولین تحت تیمار suc+hqs دارای بیشترین مقدار می باشند اما در رقم ‘آوالانج’ میزان پروتئین کل تحت تیمار suc+hqs و مقدار پرولین تحت تیمار suc+hqs+sa بیشترین مقدار را دارند.

در این پژوهش، اثر سالیسیلیک اسید (sa) در به تأخیر انداختن پیری گلهای رز بررسی گردید. گلهای بریده رز رقم یلوآیسلند با غلظت های مختلف sa به مدت 18 ساعت پیش تیمار شدند. بیشترین تأخیر در پیری گلبرگ ها و افزایش عمر گلجایی با کاربرد 150 میلی گرم در لیتر sa بدست آمد، که در مقایسه با شاهد تقریباً دو برابر افزایش یافت. کاربرد 150 میلی گرم در لیتر sa باعث جلوگیری از تخریب پروتئینها در طی 8 روز نگهداری گلها گردید. کاربرد sa مانع از افزایش پرولین تا روز چهارم گردید، اما پس از آن در گل های تیمار شده با sa و شاهد یکسان بود. همچنین تیمار 150 میلی گرم در لیتر sa با جلوگیری از پراکسیداسیون لیپید پیری گلها را به تأخیر انداخت. نتایج پیشنهاد می کند که sa می تواند به عنوان محلول نگهدارنده با حفظ پایداری غشاء سلولی و پروتئین ها پیری را در گل های بریده رز به تأخیر اندازد.

هر چند که ایران در تولید گل و گیاهان زینتی مزیت های فراوانی دارد، ولی چالش ها و نارسایی هایی مانند نوسان فصلی قیمت ها، نقص اطلاعات بازار، ناکارایی شبکه ی بازاریابی و سرانجام نبود تعادل عرضه و تقاضا و ضایعات زیاد، بر بازار سنتی این محصولات حاکم است. در این مطالعه به مقایسه ی این بازار با شرایط حضور بازار حراج گل پرداخته شده است. در این راستا، گل رز شاخه بریده و استان اصفهان به ترتیب به عنوان محصول و منطقه ی مطالعه انتخاب شد. نمونه ی مورد مطالعه در برگیرنده ی عوامل گوناگون بازاریابی شامل تولیدکننده، واسطه ها، عمده فروش و خرده فروش بود که اطلاعات آن ها در طول سال 1387 جمع آوری شد. هم چنین، اطلاعات مرتبط با بازار حراج گل به دلیل نبود این گونه بازارها برای گل و گیاه در داخل کشور، بر اساس تجارب جهانی به دست آمده از تشکیل این بازار و تطبیق این شرایط با وضعیت جاری بازار داخلی، شبیه سازی و در پایان، قیمت های پیش نهادی گل رز در این بازار، براساس قواعد تیوری های بازی در بازارهای حراج هلندی برآورد شد. برای مقایسه ی دو بازار سنتی و حراج گل رز، از معیارهای اقتصادی و بازاریابی استفاده شد که مهم ترین آن ها حاشیه و کارایی بازاریابی بود. نتایج مطالعه نشان داد که با تبدیل بازار سنتی به بازار حراج گل، کل حاشیه ی سود عوامل بازاریابی به میزان معناداری افزایش خواهد یافت و معیارهای بازاریابی اصلاح می شود. پیش بینی می شود که اصلاح این معیارها با طراحی بازار حراج برای دیگر انواع گل و نقاط مختلف کشور، منافع بیش تری را به هم راه داشته باشد. در این خصوص، سرمایه گذاری در بازارهای حراج نه تنها برای گل رز شاخه بریده بلکه برای تمامی انواع گل ها توسط ارگان های دولتی و بخش خصوصی توصیه می شود. به این ترتیب، ایران خواهد توانست موقعیت تجاری خود را در بازار جهانی گل و گیاهان زینتی ارتقا دهد.

این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات کاربرد خاکی و محلول‌پاشی هیومیک اسید بر ویژگی‌های رشدی، گلدهی و جذب عناصر گل رز مینیاتور رقم هفت رنگ در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور هیومیک اسید در 4 غلظت (صفر، 500، 1000 و 2000 میلی‌گرم در لیتر) و نحوه کاربرد به دو صورت (کاربرد خاکی و محلول‌پاشی) با سه تکرار و دو مشاهده در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه، در سال‌های 93-1392 انجام شد. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی‌دار هیومیک اسید بر صفات رویشی (مانند وزن تر و خشک برگ و قطر ساقه)، زایشی (مانند تعداد و قطر غنچه، قطر گل) و جذب عناصر غذایی گل رز مینیاتور رقم هفت رنگ بود. نتایج نشان داد که تیمار خاکی 2000 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید باعث بیشترین میزان جذب نیتروژن (425/8 میکروگرم در گلدان) و آهن (12476/8 میکروگرم در گلدان) در گیاه شد، اما میزان جذب روی در هیچ‌کدام از غلظت‌های اسید هیومیک معنی‌دار نشد. بیشترین میزان جذب مس نیز در تیمار محلول‌پاشی 1000 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید (342/46 میکروگرم درگلدان) به‌دست آمد. در جذب منگنز و پتاسیم نیز غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر بیشترین میزان جذب پتاسیم و منگنز را باعث شد. به‌طورکلی، می‌توان نتیجه گرفت که کاربرد هیومیک اسید در گیاه باعث افزایش جذب برخی عناصر ضروری و رشد گیاهان می‌شود.

به منظور بررسی تاثیر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر صفات کیفی و طول عمر گل شاخه بریده رز رقم"سنسیرو" آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار و هر تکرار شامل 3 شاخه گل بریده رز انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تیدیازورون(tdz)در سه سطح(0و 20و40 میکرومول در لیتر)و سدیم نیتروپروساید ((snp به عنوان تولید کننده اکسید نیتریک در چهار سطح (0، 20، 40 و60 میکرومول در لیتر) به همراه 2 درصد ساکارز بصورت پالسی بود. درصد ماندگاری، قطر گل ها، محتوای نسبی آب، مقدار جذب محلول، نشت الکترولیت، کلروفیل، آنتوسیانین، اتیلن، پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز برگ ها و گلبرگ ها ارزیابی شدند. داده های بدست آمده توسط نرم افزار mstatc تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که 40 میکرومول در لیترتیدیازورون بیشترین تاثیر را بر ماندگاری، نشت الکترولیت، کلروفیل a، b و کل، تولید اتیلن، پروتئین محلول برگ ها، گلبرگ ها و فعالیت کاتالاز برگ ها داشت. تیمار 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید، میزان ماندگاری، قطر گل، محتوای نسبی آب، کلروفیل های b و کل، پروتئین محلول برگ ها و گلبرگ ها، فعالیت پراکسیداز برگ ها و کاتالاز برگ و گلبرگ ها را افزایش و نشت الکترولیت و تولید اتیلن را کاهش داد، مقدار کلروفیل a در 60 میکرومول در لیتر سدیم نیترو پروساید بیشتر بود. 20 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید ماندگاری و پروتئین محلول برگ، 40 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید مقدار کلروفیل a، b و کل، پراکسیداز برگ را افزایش و نشت الکترولیت و تولید اتیلن را کاهش داد. بیشترین فعالیت کاتالاز برگ ها و گلبرگ ها به ترتیب از تیمار 60 میکرو مول سدیم نیتروپروساید با 20 میکرومول در لیتر تیدیازورون و 20 و 40 میکرومول در لیتر تیدیازورون به همراه 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید مشاهده شد. واژه های کلیدی: اکسید نیتریک، تیدیازورون، صفات کیفی، طول عمر، گل شاخه بریده رز.

آنتوریوم با طول دوره گل‌دهی طولانی گیاهی متعلق به خانواده شیپوری است. تأثیر پراکسیدهیدروژن روی عمر گلجایی و کیفیت پس از برداشت گل شاخه بریده سوسن رقم مانیسا مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان داده است که غلظت پائین این ماده سبب افزایش عمر گلجایی از 8/9 روز در گل‌های شاهد به 8/12 روز در گل‌های تحت تیمار می‌شود. کاربرد بنزیل آدنین نیز سبب به تأخیر انداختن پیری در گل رز، زنبق، لاله و جلوگیری از زرد شدن برگ‌های شب‌بو و گلایول می‌شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر پراکسیدهیدروژن و بنزیل‌آدنین در افزایش عمر پس از برداشت آنتوریوم رقم آندره‌آنوم وتعیین بهترین غلظت می‌باشد. مواد و روش‌ها: به منظور بررسی اثرات غلظت‌های مختلف بنزیل‌آدنین (از 1 تا 1000 پی‌پی‌ام) و پراکسید هیدروژن (از 5 تا 100 ماکرومولار) بر خواص فیزیکوشیمیایی گل شاخه بریده آنتوریوم سه آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار اجرا گردید. شاخص‌هایی از قبیل عمر گلجایی، وزن‌تر نسبی، میزان محلول جذب شده، قند محلول و نشت یونی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از هر سه آزمایش نشان داد که غلظت 100 پی‌پی‌ام بنزیل‌آدنین، به‌طور معنی‌داری سبب افزایش عمر گلجایی (از 15 روز در گل‌های شاهد به 6/19 روز در گل‌های تیمار شده با 100 پی‌پی‌ام بنزیل‌آدنین) شد و گل‌های تیمار شده از طول عمر بالاتری نسبت به شاهد برخوردار بودند. تیمار پراکسید هیدروژن در آزمایش اول با غلظت 25 مایکرومولار اثر معنی‌داری بر عمر گلجایی، محلول جذب شده و وزن‌تر نسبی داشت در حالی‌که غلظت‌های بالاتر (50 و 100مایکرومولار) اثر معنی‌داری نداشتند.در آزمایش دوم غلظت‌های 5، 15 و 25 مایکرومولار و در آزمایش سوم نیز همه غلظت‌های مورد استفاده تأثیر معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی داشت. همچنین اثر همه تیمارها در آزمایش سوم بر میزان قند محلول و نشت یونی در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. تأثیر غلظت‌های مختلف پراکسید هیدروژن بر عمر گلجایی در هر سه آزمایش بهتر از شاهد بود. نتیجه‌گیری کلی: باتوجه به اثرات مثبت بنزیل آدنین و پراکسیدهیدروژن بر جذب آب، کاربرد این مواد سبب جلوگیری از کاهش آب گل‌های شاخه بریده آنتوریوم می‌شود و این دو عامل نقش زیادی در شادابی و طول عمر گل دارند. از طرف دیگر، کاربرد این ترکیبات سبب افزایش کربوهیدرات محلول و کاهش نشت یونی در گل آنتوریوم شاخه بریده می‌شود. بر اساس نتایج بدست آمده، کاربرد بنزیل‌آدنین در غلظت 100 پی‌پی‌ام و پراکسید‌هیدروژن در سطوح بهینه (5، 10، 15 و 25 مایکرومولار) به افزایش شادابی و طول عمر گل‌های آنتوریوم شاخه بریده کمک زیادی می‌نماید.

رزها یکی از مهم ترین گیاهان زینتی هستند که عمر کوتاه گل های رز شاخه بریده و مسائل پس از برداشت آن ها موجب کاهش کیفیت و بازار پسندی این گل ها می شود. به منظور به دست آوردن اثرات مفید مواد شیمیایی ایمن و طبیعی برای افزایش ماندگاری و کیفیت بهتر گل رز، در این مطالعه اثر اسید سالیسیلیک در چهار غلظت (صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میکرومولار) بر شاخص های پس از برداشت گل های رز بریده رز رقم هاتر کلاس بررسی شد. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک اثر معنی داری (در سطح یک درصد) بر ماندگاری، میزان کلروفیل کل، میزان نسبی جذب محلول، کاهش وزن تر، وزن خشک، نشت یونی، خمیدگی گردن، مراحل نموی گل و قطر گل، فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز نسبت به شاهد داشت. کاربرد پس از برداشت اسید سالیسیلیک عمر گل جای گل های شاخه بریده رز را از طریق افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی در ارتباط با افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و هم چنین افزایش وزن تر و میزان جذب نسبی محلول و کاهش نشت یونی نسبت به شاهد طولانی تر کرد.