به منظور ارزیابی سطوح مختلف آبیاری و بستر کشت بر شاخص های رشد گل رز شاخه بریده رقم سامورایی در شرایط کشت بدون خاک، این پژوهش به صورت آزمایش کرت های خرد شده بر پایه ی طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها در این پژوهش شامل چهار سطح رژیم آبی (60، 80، 100 و 120درصد نیاز آبیاری) به عنوان کرت اصلی و سه بستر کشت (پرلیت، پرلیت-کوکوپیت با نسبت حجمی 3:1 و پرلیت-ورمی کولیت با نسبت حجمی 3:1) به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که، گیاهان واقع در رژیم آبیاری 100% (شاهد) و 120% به دلیل فراهم شدن میزان بهینه آب مصرفی و عناصر غذایی کافی، عملکرد بهتری از نظر طول شاخه گل رز، وزن تر و خشک شاخه گل رز، قطر ساقه و قطر غنچه گل رز، تعداد شاخه گل رز برداشت شده، محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل a نسبت به گیاهان واقع در شریط تنش آبی دارا بودند؛ این در حالی است که تنش آبی بر صفت طول غنچه گل رز متاثر نشد. هم چنین اثر بستر کشت بر تمامی صفات اندازه گیری شده به استثنای طول شاخه معنی دار نشد. علاوه بر این بر همکنش تیمار رژیم آبی در بستر کشت بر هیچ یک از صفات اندازه گیری شده به جز قطر غنچه گل رز، اثر معنی داری نداشت. به طور کلی تامین بهینه آب مصرفی منجر به بهبود صفات رویشی و فیزیولوژیکی در گیاه شد؛ بنابراین در شرایط کشت گل رز رقم سامورایی، تیمار 100% و 120% به عنوان سطوح رژیم آبی پیشنهاد می شوند.